Από τη στιγμή που ανακοινώθηκαν τα ψηφοδέλτια των δύο μεγάλων κομμάτων, η πρώτη ερώτηση που γινόταν στους επικεφαλής ήταν αν θα εξαντλήσουν την πενταετία στην Ευρωβουλή. Είναι ένα δείγμα της εσωστρέφειας που δείχνουμε στο συγκεκριμένο ζήτημα. Όλοι μας. Από τις ηγεσίες των κομμάτων μέχρι και τον τελευταίο ψηφοφόρο. Δεν είναι όμως αυτή σωστή λογική για να κινηθούμε την Κυριακή.
Οι αποφάσεις της Ε.Ε επηρεάζουν άμεσα κάθε πτυχή της καθημερινότητας μας. Από την ηλικία που θα μπορεί κάποιος να βγει στη σύνταξη και τη νομοθεσία για τα μη κρατικά Πανεπιστήμια, μέχρι το ύψος του ελλείμματος που μπορεί να έχει η οικονομική πολιτική της κάθε Κυβέρνησης.
Τι κάνουμε εμείς γι'αυτό; Χρησιμοποιούμε τις Ευρωεκλογές για να δείξουμε κατά πόσο στηρίζουμε ή όχι την κυβερνητική πολιτική. Δεν φταίμε εμείς που συμβαίνει αυτό. Οι ίδιοι οι αρχηγοί των κομμάτων καλούν τους ψηφοφόρους να ψηφίσουν χωρίς κανένα επιχείρημα σχετικό με την ευρωπαϊκή πορεία της χώρας. Από τη μία παρουσιάζονται έργα, από την άλλη επιθέσεις για σκάνδαλα κ.ο.κ . Ακόμα και το περίφημο debate -το οποίο ήταν πέντε παράλληλες συνεντεύξεις των πολιτικών αρχηγών- θύμιζε Βουλευτικές εκλογές και ας δέσποζε η εικόνα του Ευρωκοινοβουλίου με τη δωδεκάστερη μπλε σημαία στο βάθος.
Παρ'όλα αυτά ένα μεγάλο ποσοστό των Ελλήνων προβλέπεται να απέχει από την κάλπη. Η αποχή ως πολιτική πράξη είναι απολύτως σεβαστή. Μόνο που οι διακοπές το τριήμερο του Αγίου Πνεύματος δεν είναι πολιτική πράξη. Στη δημοκρατία, οι εκλογές είναι το μοναδικό μας μέσο για να αλλάξουμε -ή να διατηρήσουμε- την πολιτική της χώρας μας εντός και εκτός συνόρων. Είναι σαφές πως δεν μας υποχρεώνει κανείς να ασκήσουμε το εκλογικό μας δικαίωμα την Κυριακή. Όταν όμως μάθουμε για κάποιο μέτρο της Ε.Ε το οποίο δεν μας είναι αρεστό, πριν παραπονεθούμε, ας σκεφτούμε αν έχουμε δικαίωμα να διαφωνούμε εκ των υστέρων.
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα " Η Έρευνα", 03-06-09
1 σχόλιο:
Δημοσίευση σχολίου