Τετάρτη 14 Ιανουαρίου 2009

Στο γνωστό χαντάκι.. Του Ανδρέα Ρουμελιώτη..

Η πληροφορία ότι ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης προτίθεται να αποσυρθεί στο πατρικό του Λαλιώτη στα Δολιανά Αρκαδίας και να ζήσει εκεί ήσυχος τα επόμενα 50-100 χρόνια της ζωής του ελέγχεται ως ανακριβής...

ΤΟ θέμα είναι τι θα γίνει με την κατοσταρού (ή ογδονταρού;) που θα πάρει από το ΠΑΣΟΚ, τελικά. Ο επίτιμος ανακοίνωσε ότι τις 100 χιλιάδες θα τις δώσει στους πυρόπληκτους της Ηλείας και οι άνθρωποι τρόμαξαν! Μπορεί να δέχτηκαν προεκλογικά τα τριχίλιαρα του Καραμανλή, αλλά αυτή η... προσφορά πιστεύουν ότι κρύβει μια κατάρα. Φοβήθηκαν μήπως κάποιο μεγάλο κακό τούς συμβεί!

ΔΕΝ είναι δα και τόσο απλό να δεχτείς χρήματα από τον Μητσοτάκη. Πανικοβάλλεσαι: «Λες ν' αρρωστήσει το παιδί μου, να τα χαλάσω στους γιατρούς;». Ή «μήπως την ώρα που τα παίρνω πάθει καμιά πανούκλα το χέρι μου;». Είναι προληπτικοί οι πυρόπληκτοι χωριάτες, πρόεδρε. Ακου να δεις! Φοβούνται πως άμα ακουμπήσουν αυτά τα λεφτά, θα τους βρει μεγάλη γκαντεμιά...

ΠΑΝΤΩΣ, θα 'ταν τεράστια δικαίωση για τον ψηλό να βγαίνει περιτριγυρισμένος από νυχτερίδες κάπου στα 2309, στο μπαλκόνι του στα Δολιανά και να εύχεται «καληνύχτα» στους περαστικούς. Μπρρρ! Ενώ θα γαβγίζουν άγρια σκυλιά και θα χλιμιντρίζουν άλογα αφηνιασμένα...

ΑΛΛΟ θέμα! Πώς λέγεται η «ζαρντινιέρα» του μετανάστη; Χαντάκι της Πέτρου Ράλλη! Υπάρχει ένα περίεργο χαντάκι εκεί, έξω από το Τμήμα Αλλοδαπών όπου βρίσκονται μετανάστες νεκροί. Οχι του γνωστού στιλ: «Θα βρεθείς σε χαντάκι». Απλά, σκοντάφτουν και πέφτουν μέσα... Οπως, ας πούμε, ο Πακιστανός Μοχάμετ Ασράφ στις 27/10/2008 και 30χρονος Χουσεΐν Ζαντιντούλ από το Μπανγκλαντές, ξημερώματα Σαββάτου, 3 Γενάρη του 2009. Ο 28χρονος Πακιστανός Μαζεχάρ Ικμπάλ, πατέρας δύο παιδιών, που κι αυτός κάπου σκόνταψε κι έπεσε στο γνωστό χαντάκι, στο ρέμα του Βοτανικού, νοσηλεύεται σε κωματώδη κατάσταση στο Γενικό Κρατικό Νοσοκομείο Νίκαιας.

ΑΝΤΙΡΑΤΣΙΣΤΙΚΕΣ οργανώσεις, που δεν θεωρούν καθόλου τυχαίο να... γλιστράνε όλοι και να πέφτουν στο ίδιο χαντάκι, οργάνωσαν την περασμένη Κυριακή συγκέντρωση στην Ομόνοια, για όσα συμβαίνουν τα ξημερώματα του Σαββάτου έξω από το Αλλοδαπών της Πέτρου Ράλλη. Εκεί δίνουν 150 με 300 μαγικά χαρτάκια προτεραιότητας για αίτηση πολιτικού ασύλου και κάθε Παρασκευή βράδυ συνωστίζονται απ' έξω 2.000-5.000 μετανάστες. Τους επιτίθεται η Αστυνομία γύρω από το ρέμα και μερικοί τυχαίνει να... παραπατάνε και να πέφτουν μέσα νεκροί.

ΤΗΝ ίδια ώρα που εμείς οι πατριώτες επιστρέφουμε από τα μπουζουξίδικα και τα κλαμπ εύθυμοι και χαλαροί... Την επόμενη φορά που θα καίνε το κέντρο της Αθήνας οργισμένοι λαθρομετανάστες -σου ψιθύρισα κι εγώ εγκαίρως δύο φωνήεντα, τώρα ξέρεις!- να πεις στη Σούλα να μην απορεί... Γιατί οσονούπω κι αυτό θα συμβεί!

ΚΙ όμως αυτή είναι η... άλλη πραγματικότητα στην Ελλάδα. Ηταν ιστορικός επιστήμων στη Βουλγαρία. Ηρθε εδώ με τη μητέρα και τον γιο της και βρήκε δουλειά στην αποθήκη ενός σούπερ μάρκετ. Υστερα από ενάμιση χρόνο την απέλυσαν. Πήγε σ' ένα γραφείο που νοικιάζει εργαζόμενους και την έβαλαν για 560 ευρώ τον μήνα να καθαρίζει, όπως η μαμά της, στον σταθμό του ΗΣΑΠ. Αν δεν συνδικαλιστεί μια πτυχιούχος ιστορικός, ποια θα συνδικαλιστεί; Εκλέχθηκε γενική γραμματέας της Παναττικής Ενωσης Καθαριστριών και Οικιακού Προσωπικού (ΠΕΚΟΠ) η 44χρονη ιστορικός Κωνσταντίνα Κούνεβα από τη Βουλγαρία και αντέδρασε όταν η εταιρεία ενοικίασης εργαζομένων τούς πρότεινε να πάρουν το μισό δώρο Χριστουγέννων και να υπογράψουν πως το πήραν όλο.

Η Κωνσταντίνα δεν βρέθηκε στο γνωστό χαντάκι νεκρή. Δύο «γνωστοί-άγνωστοι» όταν γύριζε σπίτι της από τη δουλειά μεσάνυχτα, προπαραμονή Χριστουγέννων, της έριξαν βιτριόλι στο πρόσωπο, την ακινητοποίησαν και την ανάγκασαν να το πιει. Εχει χάσει το ένα μάτι της και δίνει μάχη να κρατηθεί στη ζωή, στον «Ευαγγελισμό», στην Εντατική. Το 2009, στην Ελλάδα, στην πατρίδα μου, δηλαδή...
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 13/01/2009

Πηγή: Ελευθεροτυπία

Δεν υπάρχουν σχόλια: