Τετάρτη 24 Φεβρουαρίου 2010

Επιστροφή?

Κάθε φορά που φεύγω από τη Θεσσαλονίκη για να πάω Τρίκαλα δε νιώθω ότι γυρνάω σπίτι μου, αλλά ότι φεύγω από αυτό.
Δε νομίζω πως σταμάτησα να νιώθω οικεία στο πατρικό μου, απλά το σπίτι ΜΟΥ είναι στη Θεσσαλονίκη. Με την ακαταστασία του, τις πεταμένες εφημερίδες στο πάτωμα και το ελεγχόμενο χάος που επικρατεί.
Το σπίτι στα Τρίκαλα είναι το σπίτι που ζούσα κάποτε, με τα κόμιξ μου στιβαγμένα δίπλα στο κρεβάτι και περιοδικά όπως τα θρυλικά "ΣΑΪΝΙΑ" ανάμεσα τους, που δεν ξέρω αν κυκλοφορούν πλέον.
Το μόνο ευχάριστο με την επιστροφή, εκτός από το ότι βλέπεις συγγενείς, είναι πως θα δεις φίλους που έχεις να δεις καιρό!

Αυτό που απολαμβάνω περισσότερο από όλα είναι το ταξίδι! Λατρεύω το ταξίδι με το τρένο, γιατί γενικά λατρεύω τα τρένα. Κάθε τέτοιο ταξίδι μου χαρίζει 3 ώρες σίγουρης ανάγνωσης κάποιου περιοδικού, εφημερίδας ή βιβλίου, χωρίς τηλεόραση και pc εκεί κοντά για να με αποσπάσουν!

Στο σημερινό ταξίδι είχα για παρέα 1/4 περίπου του τελευταίου τεύχους του Αthens Review of books όπου διάβασα ένα καταπληκτικό άρθρο για τα εγκλήματα τιμής στην Τουρκία. Επίσης είχα το τελευταίο τεύχος του περιοδικού SOUL, το οποίο απλά ξεφύλισσα γρήγορα.
Τέλος, διάβασα και τις πρώτες 70 σελίδες του βιβλίου "Το εργοστάσιο των μολυβιών" της Σώτης Τριανταφύλλου, που μου φαίνεται αρκετά ενδιαφέρον, όσο και το τελευταίο της βιβλίο που έχω διαβάσει. Μου είχαν προτείνει να διαβάσω και το "Άλμπατρος" πριν χρόνια, αλλά όπως μου είπε η ίδια:"Άσε τις δικαιολογίες ότι δεν είχες χρόνο, απλά κανείς δεν διαβάζει τίποτα από ό,τι του προτείνει η μάνα του."

Μου έκανε τρομερή εντύπωση που είδα έναν κύριο να κρατάει την εφημερίδα "Εστία". Νόμιζα πως οι αναγνώστες της θα μιλούσαν με περισπωμένες και πνεύματα, αλλά δε διέκρινα κάτι τέτοιο όταν τον άκουσα.. (Μπορείτε να διαβάσετε τη στήλη Media Trip του Άρη Δημοκίδη όταν για μια εβδομάδα διάβαζε την Εστία εδώ)

Πώς να μην είναι ευχάριστο το ταξίδι όταν το τελευταίο τραγούδι που ακούς πριν μπεις στο τρένο από τον Republic είναι το παρακάτω;


Don't say you want me
Don't say you need me
Don't say you love me
It's understood
Don't say you're happy
Out there without me
I know you can't be
'cause it's no good

5 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Η επιστροφή άξιζε!!Διάβαζε την Εστία;;:P χαχα!Μπράβο στον τυπάκο!Και όσο για το κομμάτι,το αγαπώ!Περιμένουμε νέα ανάρτηση!:)

Σπουργύφτι είπε...

Σταυρούλα:)

Κωνσταντίνος Μπούγας είπε...

Άξιζε ναι.. Είχε αρκετά ευτράπελα! Ακόμα δεν μπορώ να πιστέψω ότι τη διάβαζε, δε σου κάνω πλάκα!
Το κομμάτι αυτό είναι αξιαγάπητο, δε νομίζω πως είναι πολλοί που δεν το αγαπούν!
Σ'ευχαριστώ για το σχόλιο.. Όσο για τη νέα ανάρτηση, θα ενημερωθείς με το γνωστό τρόπο.. :p

ps: Κάποιος άλλος έχει καιρό να αναρτήσει κάτι..

λού είπε...

come back τότε!

Κωνσταντίνος Μπούγας είπε...

@λού: Back είμαι! :p
Αν και δεν θα 'θελα να είμαι εδώ, γιατί Ιούνιος+Θεσσαλονίκη=εξεταστική για μένα.. :/
Ευχαριστώ για την επίσκεψη και το σχόλιο..:)