Πέμπτη 2 Δεκεμβρίου 2010

Οι λέξεις και η εικόνα τους.


Από τη σχολική μου ζωή, μέχρι πριν από λίγα χρόνια, έγραφα το ερωτηματικό "τι", με τόνο στο γιώτα. Δηλαδή το έγραφα "τί", σαν το "πώς". Δεν υπήρχε κάποιος συγκεκριμένος λόγος, ούτε μου το είχε μάθει κανείς έτσι.

Όσες φορές και ας μου το διόρθωναν στις εκθέσεις ή οπουδήποτε αλλού, εγώ συνέχιζα να το γράφω έτσι. Μου άρεσε οπτικά μάλλον, δεν υπάρχει άλλη λογική εξήγηση.

Το έγραψα αυτό στο twitter -λίγο πιο σύντομα, καθώς υπάρχει και ο περιορισμός των 140 χαρακτήρων, και η φίλη μου Afroditi Voli έκανε το παρακάτω σχόλιο στο facebook:

"έχω φετίχ με τις λέξεις και την εικόνα τους. Για παράδειγμα, στο "τί", ο τόνος κάνει το "ι" να φαίνεται πιο απορημένο. Το "αυγό" δεν είναι "αβγό", γιατί το "υ" χαρίζει καμπύλες που λόγω σχήματος χρειάζεται... Το "τρένο" υπαινίσσεται πολύ βαρετή και σύντομη διαδρομή σε σύγκριση με το "τραίνο", ενώ, όπως έλεγε κι ο Ταχτσής, στην "μπύρα" «το φαρδύ ποτήρι της που ξεχειλίζει απ' τον αφρό δεν μπορείς να μου το γράφεις, χρυσέ μου, με γιώτα»..."




7 σχόλια:

λού είπε...

ti wraio!

Κωνσταντίνος Μπούγας είπε...

ναι! και μένα μου άρεσε πολύ, και άμεσα σχεδόν της είπα ότι θα το κάνω ποστ!
Ευχαριστώ για το σχόλιό σου αγαπημένη λού! :)

λού είπε...

αχ εσυ!

Veni είπε...

Εύστοχο και εξαιρετικά άμεσα η συλλογιστική!

Χαρά είπε...

Με συγκινείς βρε Κωνσταντίνε..και εγώ τί το γράφω.Ωραίο post!!

Afroditi είπε...

Constantine...! Με τιμά η σκέψη σου να μοιραστείς αυτό το στιγμιότυπο στο blog σου, να που οι λέξεις εκτός από εικαστική έχουν και ενωτική χροιά... Σ' ευχαριστώ πολύ...!:-)

Κωνσταντίνος Μπούγας είπε...

Veni: ναι, και εμένα μου άρεσε πολύ το σχόλιο, γι'αυτό και το πόσταρα!

Χαρίκλεια: αρχίζουμε κι έχουμε πολλά κοινά, και ανησυχώ..

Αφροδίτη: καταρχήν σε ευχαριστώ ξανά για το μπλογκ σου, και κατά δεύτερον για τα ωραία σχόλια που μου κάνεις και γίνονται τόσο δημοφιλή ποστ. :)


Ευχαριστώ πολύ για τα σχόλιά σας.