Timber Timbre - Creep On Creepin On (Arts&Crafts)
Κι άλλοι Καναδοί. Blues folk από τα
βάθη πυκνών δασών και αδιαπέραστων βούρκων, με τη φωνή του Taylor Kirk
να προειδοποιεί για το τέλος του κόσμου. Σκοτεινό και ύπουλο.
Αγαπημένα tracks: Bad Ritual, Obelisk
so far: 20.Cults-Cults, 19.Anna Calvi-Anna Calvi, 18. Mirel Wagner-Mirel Wagner, 17.Raphael Saadiq-Stone Rollin', 16.Scott Matthews-What the night delivers..., 15. Scott Matthew-Gallantry's favorite son, 14.Le Days-Dead people on tape, 13.Hanni El Khatib-Will the guns come out, 12.Austra-Feel it break, 11.Danger Mouse&Daniele Luppi-Rome, 10.Twilight Singers-Dynamite step, 9.Nicolas Jaar-Space is only noise, 8.Nils Frahm-Felt, 7.Dirty Beaches-Badlands, 6.Zola Jesus-Conatus, 5.Atlas Sound-Parallax, 4.John Maus-We must become the pitiless censors of ourselves, 3.Kate Bush-50 words for snow
κων/νος:
The Weeknd - House Of Balloons (Self-released)
Όταν η Μυρτώ μου είπε να το κατεβάσω και να το ακούσω της απάντησα ότι δεν μ'αρέσει η R&B. Επέμεινε. Το άκουσα. Το ξανάκουσα. Και το ξανάκουσα. Υπάρχουν μέρες που ακούω μονο αυτό. Είναι ένα άλμπουμ που ξεχειλίζει από συναίσθημα. Κάθε φορα που ακούω την -σχεδόν ξεδιάντροπη- αλλαγή στο 3.30 του House of Ballons/Glass Table Girls ανατριχιάζω σαν την πρώτη φορα που ήπια σφηνάκι βότκα. Ο πόνος που βγάζει με τη φωνή και τους στίχους του, μοιάζει να αυξάνεται με γεωμετρική πρόοδο από κομμάτι σε κομμάτι. Είναι ένα άλμπουμ που κανονικά δεν θα έπρεπε να μου αρέσει. Αλλά, όταν ερωτεύεσαι εκεί που δεν το περιμένεις είναι από τους έρωτες που ξεχωρίζουν και που θυμάσαι για πολύ καιρό με ένα χαμόγελο στο πρόσωπο.
Αγαπημένα tracks: The Morning, What You Need
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου