Factory Floor - Factory Floor | DFA
Έγραψα ότι ο Jon Hopkins έβγαλε τον καλύτερο δίσκο ηλεκτρονικής μουσικής, όχι γιατί οι Factory Floor δεν παίζουν ηλεκτρονική μουσική, αλλά γιατί του Hopkins είναι πιο ξεκάθαρη. Ή τουλάχιστον γιατί δεν μπορώ να τους κατατάξω μόνο εκεί. Κι αυτό γιατί πέρα από τα beats, υπάρχουν τα τύμπανα που σφυροκοποπούν από την αρχή μέχρι το τέλος τα αυτιά σου με επιληπτικό τρόπο, απειλητικά συνθς, παραμορφωμένα φωνητικά τα οποία σε αποσυντονίζουν ακόμα παραπάνω παρότι ποτέ δεν παίζουν πρωταγωνιστικό ρόλο -μένουν πάντα στο backround. Χρησιμοποιούνται όλα αυτά σαν ένα μέσο για να παραχθεί θόρυβος, για να δοθεί μια πιο ανθρώπινη διάσταση σε αυτό το τελείως απόκοσμο κι ωμό άλμπουμ. Αγγίζει τα όρια του noise και του industrial, αλλά υπάρχουν κάποια κομμάτια που ρίχνουν λίγο τους ρυθμούς. Ευτυχώς θα έλεγα εδώ, γιατί χρησιμεύουν σαν time-out στο σφυροκόπημα που δεν αργεί να αρχίσει ξανά. Οι μηχανικοί του ήχοι το κάνουν ακόμα πιο κλειστοφοβικό. Αυτό το άλμπουμ μου θυμίζει το περσινό των Carter Tutti Void, αλλά σε μια πιο εύκολα προσβάσιμη εκδοχή του. Προσφέρεται για χορό μέχρι τελικής πτώσης και για φοβερά εκρηκτικά λάιβ.
so far: 20.Grouper-The
man who died on his boat, 19.Bill Callahan-Dream river,
18.Girls Names-The new life, 17.Nine Inch Nails-Hesitation marks,
16.Moderat-II, 15.Torres-Torres, 14.Boards of Canada-Tommorow's harvest,
13.Savages-Silence yourself, 12.Forest Swords-Engravings,
11.Deafheaven-Sunbather, 10.The Field-Cupid's head, 9.My Bloody
Valentine-mbv, 8.Ghostface Killah&Andrian Younge-Twelve
reasons to die, 7.The Asphodells-Rulled by passion, destroyed by lust,
6.Deerhunter-Monomania, 5.Chelsea Wolfe-Pain is beauty, 4. Jon Hopkins-Immunity
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου